تو یه گروه تلگرامی حس کردم با چند نفر دوست هستم. اما یادم رفته بود این رو قبلا هم تجربه کردم. فراموش کرده بودم . که همه این دوستیای مجازی الکیه. آخه چند سال از آخرین باری که ازش ضربه خوردم میگذره. یادم رفته بود. گروهه دیگه، بالاخره چنتا admin داره. خیلیا هم هستن خیال میکنن admin یه گروه بودن واقعا یه پست و مقامه. حتی اگه بود هم ارزشی نداشت. ولی به هر حال. اونا جنبه همون یه وجب قدرتِ مجازی رو هم ندارن. یه یارویی اونجا شروع کرد بهم توهین کردن. شانس آوردم یه admin دیگه جلوشو گرفت وگرنه هرچی دلش میخواست میگفت و منم ban میکرد. البته در کل تلگرامه. ارزشی نداره. ولی شخصیت آدما که ارزش داره. غرور آدما که ارزش داره. اصلا کلا آدما که ارزش دارن. چرا انقدر آدمای نالایق تو هر زمینه‌ای سر کارن؟
یه همایشی تو دانشگاهمون داره برگزار میشه. فاسدترین آدما دارن میگردوننش. آدمایی که هیچکس تو دانشکده قبولشون نداره. ولی چون پارتی دارن، دانشگاه داره حمایتشون میکنه. پولای آن چنانی بهشون میدن که اون همایش رو برگزار کنن. اونوقت ما اگه بریم یه طرح ببریم راحت رد میشه. آره دیگه اینم عادیه تو این مملکت. آدمای نالایق میرن بالا.
همه اینا داره عادی میشه. حس میکنم اون روز نزدیکه
یه ,رو ,تو ,هم ,ولی ,آدما ,آدما که ,که ارزش ,رو نشون ,رفته بود ,یادم رفته
درباره این سایت